Op de filmografie van Michael Haneke, het enfant terrible van de Europese cinema, staan al enkele zeer sterke films te blinken. Met zijn nieuwste, Das Weisse Band, voegt hij daar nu een meesterwerkje aan toe. Verdamt nogmal!
Haneke neemt ons mee naar een boerendorpje in protestants Noord-Duitsland. 1913-1914, aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. De notabelen houden de gemeenschap in hun greep. De jongeren in het dorp proberen een eigen orde te stellen tegenover de verkrampte burgerorde. Een aantal mysterieuze gebeurtenissen die steeds meer neigen naar rituele straffen doen het dorp opschrikken. Wie zit hierachter? De schoolleraar observeert en onderzoekt de gebeurtenissen en komt steeds dichter bij de verschrikkelijke waarheid.
Das Weisse Band won zeer terecht de prestigieuze Gouden Palm in Cannes dit jaar. In deze historische kroniek, die volledig in zwart-wit werd opgenomen, gaat Haneke op zoek naar de herkomst van het kwaad in de mens. De Oostenrijkse cineast portretteert een groep opgroeiende jongeren, die zich opwerpen tot de vertegenwoordigers van de principes en de idealen van de mensen die hen hebben opgevoed. Zijn het die strikte regels, waarden en normen die uitgegroeid zijn tot fanatisme en fascisme? Haneke’s analyse gebeurt op een zodanig indringende en hypnotiserende manier dat we nog lang onder de indruk bleven van deze instant classic waarin de onderhuidse spanning vaak te snijden is. Wunderbar! (PF)
Trailer: Das Weisse Band
