Nog geen negen maanden na 13 Assassins heeft de Japanse cult- en snelfilmer Takashi Miike alweer een nieuwe samoeraifilm klaar. En opnieuw is het een geslaagde en loyale remake van een sixties klassieker geworden. En dit keer zelfs in 3D. Hara Kiri: Death of a Samurai is wel heel wat ingetogener dan zijn vorige prent.
Het verhaal speelt zich af in het feodale Japan dat ergens tijdens de 17e eeuw een vreedzame periode doormaakt. Krijgsheren en hun onderdanen vallen hierdoor zonder werk en worden het slachtoffer van een fel verarmde maatschappij. We zien hoe Hanshiro het lokale samoeraikasteel binnenstapt met de vraag om daar ritueel zelfmoord te plegen, iets wat hem na enige aarzeling door de krijgsheer wordt toegestaan. De rest van de film bestaat grotendeels uit flashbacks, waarin wordt uitgelegd waarom hij precies zijn zwaard in zijn eigen buik wil planten.
Wie een klassiek actie-epos verwacht vol mooi geënsceneerde vechtscènes, is eraan voor de moeite. Er wordt amper een spat bloed vergoten in deze samoeraiprent. In de plaats daarvan neemt Miike ons mee op een reis doorheen het traditionele Japan waar eer veel belangrijker was dan het (mede)leven. Met een strakke beeldvoering vertelt Miike op een zeer gezapige en beheerste maar interessante en aandoenlijke manier het verhaal van iemand die alles wat hem lief was verloren heeft. Hara Kiri: Death of a Samurai is een heel volwassen en ambitieuze film, opgeluisterd door een discrete en mooie score van componist Ryichi Sakamoto. (PF)
Trailer:
