Dat wij smachtend en badend in het zweet uitkijken naar een nieuwe film met Natalie Portman, moet zowat de understatement van het jaar zijn. En als die nieuwe Portman-film daarenboven ook nog eens uit het brein komt van de Wachowski-broers die ons The Matrix-trilogie brachten, is bij ons het hek helemaal van de spreekwoordelijke dam. V for Vendetta stelde onze torenhoge verwachtingen allesbehalve teleur. In deze stripadaptatie namen de Wachowski-broers het scenario en de productie voor hun rekening. De regie lieten ze over aan James McTeigue die zijn strepen verdiend had met zijn medewerking aan The Matrix en Star Wars – Attack of the Clones. Toch draagt de look van de film nog ontegensprekelijk de handtekening van de ‘bullit-time’ broertjes.
De nabije toekomst – Natalie speelt de rol van Evey, een TV-assistente in Groot-Brittanië – waar zich ondertussen een totalitair regime heeft gevestigd. Zoals een fascistische dictatuur betaamt, wordt iedereen die ook maar ietsje kritisch is, het zwijgen opgelegd. V (rol van Hugo Weaving – The Matrix, Lord of the Rings) is de gemaskerde wreker die in opstand komt tegen het schrikbewind van kanselier Adam Sutler (John Hurt). Sutler verspreidt grove leugens via de media, stelt een avondklok in, luistert zijn eigen bevolking af om vrijdenkers op te sporen, verbiedt muziek, films en literatuur en zorgt ervoor dat politieke tegenstanders spoorloos verdwijnen. Dit alles onder het mom van ‘bescherming tegen het terrorisme’. Wanneer Evey op een avond wordt belaagd door een groepje kwaadwillige agenten, snelt de mysterieuze V – de in een cape gehulde staatsvijand numero uno – haar te hulp. Samen prediken ze op hun eigen manier de revolutie.
V for Vendetta is een comicboek-verfilming met diepgang geworden. Het werd geen domme actiefilm, maar een visueel spectaculaire prent waarin culturele en politieke thema’s zeker niet worden gemeden. De film biedt meer dan een aaneenschakeling van ontploffingen, achtervolgingen en schietpartijen. Er wordt voldoende adempauze ingelast om ruimte te geven aan de personages, dialogen en achterliggende ideeën. Portman zet wederom een gesmaakte prestatie neer als Evey en ook de rest van de cast, met Stephen Rea en Fry op kop, is in goede doen. Een intrigerende, entertainende en atypische stripverfilming. Zo mogen er meer komen en als ons Natalie dan ook weer meedoet, kijken we er alweer likkebaardend naar uit. (PF)
Trailer:
